Szafader.pl
Felieton ukazał się w Polska The Times 3 lipca 2020 r.
„Słyszałem, że wróciłaś do Polski” zagaduję Magdę. „Fizycznie wróciłam, zawodowo nie wróciłam, mentalnie częściowo” odpowiada zwięźle. Zupełnie jak nie ona, ceniona i tu i tam, wysoko kwalifikowana specjalistka ze świata HR, zawsze chłodno i szybko kalkulująca, odnajdująca się w każdej sytuacji.
Felieton ukazał się w Polska The Times 26 czerwca 2020 r.
„Dzień dobry, tu Urząd Gminy Suchożebry. Obecnie wszyscy konsultanci są zajęci. Polecamy kontakt przez nasz system internetowy i aplikację mobilną, gdzie z pomocą podpisu elektronicznego załatwisz wszystkie sprawy”. Futurologia? Niekoniecznie. Okazuje się, że światowy lockdown, może przyczynić się również do szybkiej cyfrowej transformacji w urzędach wsi, miast, gmin i powiatów. Brałem ostatnio udział w dyskusji – oczywiście zdalnej – w ramach Kongresu Zarządzania Administracją Samorządową, na temat problemów i wyzwań związanych z pracą urzędników z domów.
Felieton ukazał się w Polska The Times 19 czerwca 2020 r.
Zdalna praca ma mnóstwo zalet, benefitów, jak to się zwykło mówić obecnie. Przed pandemią, w wielu firmach, sama w sobie była benefitem rozdawanym zaufanym lub zasłużonym pracownikom. Inni walczyli o taką możliwość, podczas kiedy ich szefowie zastanawiali, czy to w ogóle możliwe i jak kontrolować pracę takich zdalnych pracowników. Kiedy ów benefit stał się powszechny, a nawet wymuszony, i kiedy spowszedniał dosłownie na naszych oczach, zaczęliśmy myśleć o tych wszystkich plusach ujemnych tej sytuacji. Niektórzy kierownicy dalej nie potrafili zlecać i kontrolować pracy w takiej formie, odpowiedzialni za finanse rwali sobie włosy z głowy, widząc zakontraktowane wydatki na biuro na następne trzy lata. Pracownicy z kolei, z początkowej euforii zaczęli wpadać w sidła realiów i codzienności. Bo statystycznie mamy małe mieszkania i pracujemy przy blacie kuchennym, bo dzieciaki robią harmider, a sąsiad akurat ma czas, to zrobi sobie remont łazienki.
Felieton ukazał się w Polska The Times 15 maja 2020 r.
Metropolis, rok 1927, wizja miasta, pomijając jego mroczne podziemie, to niebotyki i spory ruch, który trudno określić czy jest uliczny, czy powietrzny. Mnóstwo pojazdów poruszających się w chaotyczny sposób, acz całkowicie bezkolizyjny. Każdy późniejszy film fantastyczny powieli ten schemat. Wieżowce i zautomatyzowany ruch pojazdów poruszających się niczym elektrony, na pierwszy rzut oka bezładnie, ale przecież bezkolizyjnie i z punktu A do B.
